ناویراسته: «آیهٔ بعد می‌فرماید: «اين است (حقیقت) هرکس شعائر الله را معظم شمارد. این‌ها از نشانه‌های تقواي قلب‌ها است»(الحج/۳۲). یعنی حج حقیقی و پاگذاشتن در جایگاه حضرت ابراهیم با حرف بدون انجام وظیفه یا رفتن به آن سرزمین نیست، بلکه نیاز به قلب پاک دارد. کسانی که همه‌ی مردم جهان و پیروان همهٔ ادیان و مذاهب را محترم شمارند، تقواي قلب دارند و قلب آنها پاک است».
درنگ: «آیهٔ بعد می‌فرماید: «اين است (حقیقت) هرکس شعائر الله را معظم شمارد. این‌ها از نشانه‌های تقواي قلب‌ها است»(الحج/۳۲). یعنی حج حقیقی و پاگذاشتن در جایگاه حضرت ابراهیم با حرف بدون انجام وظیفه یا رفتن به آن سرزمین نیست، بلکه نیاز به قلب پاک دارد. کسانی که همه‌ی مردم جهان و پیروان همهٔ ادیان و مذاهب را محترم شمارند، تقواي قلب دارند و قلب آنها پاک است».
ویراسته: آیهٔ بعد می‌فرماید: «این است حقیقت. هرکس که نشانه‌ها و مناسک خدا را بزرگ شمارد، این از نشانه‌های تقوای قلب است» (حج، ۳۲). یعنی حج حقیقی و پاگذاشتن در جایگاه حضرت ابراهیم، با سخن‌گفتن بدون عمل یا رفتن به آن سرزمین ممکن نیست؛ بلکه به قلب پاک نیاز دارد. کسانی که همهٔ مردم جهان و پیروان همهٔ ادیان و مذاهب را محترم شمارند، تقوای قلب دارند و قلب آنها پاک است.
گزارش: گیومۀ آغازین و پایانی نابجا درج شده است. روش ارجاع‌دهی به آیه نیز مطلوب نیست. ترجمۀ آیه را اصلاح کردم. در درج سریا و یای میانجی نایکدستی وجود داشت. قسمتی از متن نامفهوم نگاشته شده بود. دورافتادگی اجزای فعل مرکب را اصلاح کردم.
2 دیدگاه. دیدگاه خود را ثبت کنید
سلام. آیا نباید حضرت ابراهیم را به‌صورت نیم‌جدا می‌نوشتید؟
«حضرت ابراهیم» دو واژۀ مستقل است و باید جدا نوشته شود.