ناویراسته: «آیهٔ بعد می‌فرماید: «اين است (حقیقت) هرکس شعائر الله را معظم شمارد. این‌ها از نشانه‌های تقواي قلب‌ها است»(الحج/۳۲). یعنی حج حقیقی و پاگذاشتن در جایگاه حضرت ابراهیم با حرف بدون انجام وظیفه یا رفتن به آن سرزمین نیست، بلکه نیاز به قلب پاک دارد. کسانی که همه‌ی مردم جهان و پیروان همهٔ ادیان و مذاهب را محترم شمارند، تقواي قلب دارند و قلب آنها پاک است».
درنگ: «آیهٔ بعد می‌فرماید: «اين است (حقیقت) هرکس شعائر الله را معظم شمارد. این‌ها از نشانه‌های تقواي قلب‌ها است»(الحج/۳۲). یعنی حج حقیقی و پاگذاشتن در جایگاه حضرت ابراهیم با حرف بدون انجام وظیفه یا رفتن به آن سرزمین نیست، بلکه نیاز به قلب پاک دارد. کسانی که همه‌ی مردم جهان و پیروان همهٔ ادیان و مذاهب را محترم شمارند، تقواي قلب دارند و قلب آنها پاک است».
ویراسته: آیهٔ بعد می‌فرماید: «این است حقیقت. هرکس که نشانه‌ها و مناسک خدا را بزرگ شمارد، این از نشانه‌های تقوای قلب است» (حج، ۳۲). یعنی حج حقیقی و پاگذاشتن در جایگاه حضرت ابراهیم، با سخن‌گفتن بدون عمل یا رفتن به آن سرزمین ممکن نیست؛ بلکه به قلب پاک نیاز دارد. کسانی که همهٔ مردم جهان و پیروان همهٔ ادیان و مذاهب را محترم شمارند، تقوای قلب دارند و قلب آنها پاک است.
گزارش: گیومۀ آغازین و پایانی نابجا درج شده است. روش ارجاع‌دهی به آیه نیز مطلوب نیست. ترجمۀ آیه را اصلاح کردم. در درج سریا و یای میانجی نایکدستی وجود داشت. قسمتی از متن نامفهوم نگاشته شده بود. دورافتادگی اجزای فعل مرکب را اصلاح کردم.
5 دیدگاه. دیدگاه خود را ثبت کنید
سلام. آیا نباید حضرت ابراهیم را به‌صورت نیم‌جدا می‌نوشتید؟
«حضرت ابراهیم» دو واژۀ مستقل است و باید جدا نوشته شود.
واژه “بزرگ” مترادف مناسبی برای “عظیم” نیست. در عظیم، معنای بیشتری از بزرگ، نهفته است.
حق با شماست؛ اما واژه‌ها معنای دقیقی ندارند و بافت تعیین‌کننده است.
سلام بر شما
بهتر است قبل از «بلکه به قلب پاک…» ویرگول باشد.
به قول علی صلح جو، جمله بعد از نقطه ویرگول با خود آهنگ آغازین دارد، بنابراین باید یک جمله کامل باشد، نه عبارت یا گروه.
همچنین،
«کسانی که… محترم می شمارند» نهاد است و «تقوای قلب…» گزاره است. بین نهاد و گزاره علامت سجاوندی نباید گذاشت.