ناویراسته: خداوند مریم را دلداری داد و جویباری از آب گوارا پیش پایش جاری کرد و گفت اشاره کن به بالای سرت که درخت نخل خشکیده ای بود همین که اشاره کرد از بالای سر رطب تازه ای به او عنایت شد.
درنگ: خداوند مریم را دلداری داد و جویباری از آب گوارا پیش پایش جاری کرد و گفت اشاره کن به بالای سرت که درخت نخل خشکیده ای بود همین که اشاره کرد از بالای سر رطب تازه ای به او عنایت شد.
ویراسته: خداوند مریم را دلداری داد و جویباری از آب گوارا پیش پایش جاری کرد و گفت: «به درخت بالای سرت اشاره کن.» همین که مریم به نخل خشکیده بالای سرش اشاره کرد، از درخت، رطب‌های تازه‌ای بر سر او ریخت.
گزارش: در این جمله، شیوهٔ تخاطب مطابق هم نیست: «اشاره کن که… بود». اشکال دوم اینکه درخت نخل حشو است؛ زیرا نخل یعنی درخت خرما. «عنایت شد» هم تعبیری نخ‌نماشده است و برای طراوت‌بخشیدن به متن، بهتر است از واژه‌های کمتربه‌کاررفته استفاده شود.
