ما کاربران زبان فارسی دچار تنبلی زبانی شده‌ایم؛ به این معنا که از هر واژه‌ای که زود به ذهنمان می‌رسد، استفاده می‌کنیم و در نتیجه فعل‌هایمان کم و کمتر می‌شوند.
زبان فارسی ضعفی ندارد. ضعف از ناحیهٔ کسانی است که از این زبان استفاده می‌کنند. یکی از ضعف‌های کاربران زبان فارسی این است که این زبان را باور ندارند.
اکنون نیز با بیش از ۱۰۰میلیون گویشور و قرارگرفتن در ردهٔ هفتمین زبان دنیا می‌تواند زبانی کارآمد باشد.
زبان از عناصر مهم هویت‌ساز است. بعضی هنوز این را باور ندارند و وقتی به آن‌ها می‌گویی به‌جای واژه‌های بیگانه از واژه‌های فارسی استفاده کنید، این واژه‌ها را ریشخند می‌کنند.
امروزه افعال ما از پنجاه‌شصت فعل تجاوز نمی‌کند. تعداد فعل‌ها کاهش پیدا کرده است و فعل‌ها از بسیط به مرکب تبدیل شده‌اند. در گذشته، فعل‌سازی را به‌طنز یا به‌صورت جدی انجام می‌دادند.
امکانات ما در زبان فارسی دو برابر سایر زبان‌هاست. در زبان عربی، از طریق اشتقاق و در زبان‌های هندواروپایی از طریق ترکیب، واژه ساخته می‌شود. ما در زبان فارسی هر دوی این امکانات را داریم و گاه هر دو روش در یک کلمه به‌کار می‌روند.
درس‌های زبان و ادبیات باعث تقویت مهارت‌های زبانی می‌شوند و در نتیجه، به انتقال علم کمک می‌کنند؛ چون زبان ابزاری است برای انتقال علوم.
بسیاری از غلط‌هایی که امروز در زبان فارسی وجود دارد، بر اثر ترجمه به‌وجود آمده است.
«اقتصاد زبانی» (کم‌کوشی زبانی) با «تنبلی زبانی» تفاوت دارد…
گزیده‌ای از:
مصاحبهٔ ایسنا با دکتر حسن ذوالفقاری. متن کامل مصاحبه را بخوانید: دچار تنبلی زبانی شده‌ایم
