▪️ حشو
▪️ لذا ازاینرو
وقتی چند نکته میگوییم، استدلالهایی ردیف میکنیم، شواهدی جمع میکنیم و نکتههای اقناعی مطرح میکنیم، آخرشان میخواهیم جمعبندی کنیم. جمعبندی را با چه قیدی شروع میکنند؟ قید «لذا»، «ازاینرو»، «به همین علت»، «بدین سبب»، «در نتیجهٔ آنچه گفتیم»، «نتیجتاً» که دیگر خیلی عربی میشود.
تا اینجای حرف، حرفی نیست. اما اگر بخواهید اینطور شروع کنید: «لذا ازاینرو»، «لذا برای این»، «ازاینرو و بدین سبب»، «لذا بدین سبب»، «پس لذا»، «پس در نتیجه»، «پس بدین علت»، اینها همان طور که احتمالاً الان فهمیدید، حشو هستند. یعنی دو مترادف کنار هم آمده که تأکید خاصی هم ندارد و لازم نیست اینطور، تأکید را برسانیم. میتوانیم بگوییم:
با نظر به همهٔ مسائل پیشگفته، به این نتیجه میرسیم…
یا «ازاینرو»، یا «بدین علت»، یا «بدین علل». یعنی همه را میتوانیم با هم اینطور جمع بکنیم و بیاوریم. نه اینکه دو قید نتیجهرسان را کنار همدیگر بیاوریم و این حشو را مرتکب بشویم.
پس، از آوردن تعبیرهای «لذا بنابراین»، «لذا ازاینرو»، «ازاینرو بنابراین»، «پس در نتیجه» و قیدهایی که مترادف همدیگر هستند، کنار همدیگر بپرهیزیم تا در دام حشو نیفتیم.
تاریخ انتشار در کانال تلگرامی «ویراسـتاران»: ۲۸فروردین۱۳۹۶.