#آواچهٔ ۶۷، تنوع بی‌شک

• متنوع
• تأکید
• پخش از رادیو ایران، برنامهٔ کافه‌هنر، ۲۰شهریور۱۳۹۶
• برای تأکید، قیدهای متنوع بیاور.
• محمدمهدی باقری

وقتی می‌خواهی روی درون‌مایهٔ جمله‌هایت تأکید بکنی، ابتدایشان «بی‌شک» می‌آوری. موافقید؟

سؤال دوم: در هر صفحه از متن یک ایرانی، چند بار نیاز هست که تأکید کند به محتوایش؟ می‌شود گفت هر صفحهٔ متن فارسی، تقریباً یک بار مفهوم «بی‌شک» درونش می‌آید.

حالا که این‌قدر به این نیاز است، بیاییم یاد بگیریم متنوع بنویسیم. همه‌اش را هم بلدیم. من فقط می‌خواهم همه‌ را جمع‌بندی کنم یک‌ بار:

1. «بی‌شک». این را که گفتیم.
2. بدون‌شک…
3. بی‌گمان…
4. یقیناً…
5. شک نیست که…
6. بی‌تردید…
7. بدون‌تردید…
8. قطعاً…
9. بدیهی است که…
10. «به‌طبع» با طای دسته‌دار، نه «به‌تبع» با تِ دو نقطه. این به‌معنی «در پیِ» است.
11. نیازی به گفتن نیست که…
12. «چنان‌که می‌دانید»، نه «چنانچه می‌دانید». این غلط است.
13. آشکارا…
14. حتماً…
15. این است و جز این نیست که…
16. جای تردید نیست که…
17. واضح و مبرهن است…
18. به‌طور حتم…
19. به‌حتم…
20. مشهود است…
21. روشن است…
22. می‌دانید که…
23. «مستحضرید که…» برای نامه‌های اداری.

بیندازید به دهان بزرگان:

1. دانشمندان می‌گویند…
2. بزرگان می‌گویند…
3. متخصصان می‌گویند…
4. فعالان این وادی می‌گویند…

این‌همه می‌شود این را متنوع نوشت. یاد بگیرید، تمرین بکنید. اگر در هر صفحه خواستید مفهوم «بی‌شک» را بیاورید، از تأکیدکن‌های متنوع استفاده کنید.

تاریخ انتشار در کانال تلگرامی «ویراسـتاران»: ۲۰شهریور۱۳۹۶.