به‌سبب بد ترجمه‌کردن متون مختلف، گاهی ضمیرهای اشاره و شخص مبهم باقی می‌ماند. سال گذشته، رمان ترجمه‌شده‌ای را ویرایش می‌کردم که با مشتی ضمایر مبهم مواجه شدم. البته در ضمایر مفرد مثل «او» که در انگلیسی مذکر و مؤنث دارد، شاید این ضعف زبان فارسی محسوب شود، اما در ضمایر جمع، ضعف ترجمه آشکارا دیده می‌شود. مثال زیر گویای این مطلب است:
محفل امپراطوری مثل او از کلمهٔ عجوزه استفاده می‌کرد و ظاهراً برای آن‌ها ارزش و احترام قائل بود. باوجوداین، او از آن‌ها خوشش نمی‌آمد. آن‌ها اجازه داشتند تا آزادانه تکاپو کنند و بی‌پروا اطلاعات و نقشه‌ها را پیدا کنند؛ ولی اگر از نیتشان برمی‌گشتند، او همیشه لونتا را در کنار خود نگه می‌داشت.
زبان ریاضی و زبان طبیعی | چکیده‌ای از مقالۀ حسین معصومی‌همدانی
بعد از تماس و صحبت با مترجم این متن، پاراگراف بالا را این‌گونه درست کردم:
محفل امپراتوری مثل او از کلمهٔ عجوزه استفاده می‌کرد و ظاهراً برای عجوزه‌ها ارزش و احترام قائل بود. با وجود این، توبیاس بروگان از نیروهای محفل امپراتوری خوشش نمی‌آمد. آن‌ها اجازه داشتند تا آزادانه تکاپو کنند و بی‌پروا اطلاعات و نقشه‌ها را پیدا کنند؛ ولی اگر از نیتشان برمی‌گشتند، توبیاس بروگان همیشه لونتا را در کنار خود نگه می‌داشت.
