جملهٔ پیش‌پرداز آسان‌تر از جملهٔ پس‌پرداز درک می‌شود. نوع اول جمله‌هایی هستند که موضوع را زنجیروار بیان می‌کنند، به‌طوری که ذهن خواننده، در فرایند درک سازه‌های آن‌ها کمتر به عقب و جلو می‌رود. برعکس، درک جمله‌های پس‌پرداز مستلزم کنترل نحو پس و پیش‌رونده در ذهن است.
جملهٔ پیش‌پرداز: آقای خادمی را به مؤسسهٔ آی‌بی‌ام دعوت کردند تا دورهٔ آموزشی کارشناسی رایانه را راه‌اندازی کند.
جملهٔ پس‌پرداز: به‌منظور راه‌اندازی دورهٔ آموزشی کارشناسی رایانه، مؤسسهٔ آی‌بی‌ام آقای خادمی را دعوت کرد.
چکیده‌ای از: علی صلح‌جو، نکته‌های ویرایش، چ۲، تهران: مرکز، ۱۳۸۷، ص۵۱.
