virastaran.net/a/15454

#آواچهٔ ۳۵، است و هست

آموزش, آواچه, دقت‌ورزی معنایی, ویرایش زبانی, ویرایش و درست‌نویسی

▪️ دقت‌ورزی معنایی
▪️ فرق «است» و «هست»
▪️ بهترین مثال: آب هست؛ ولی کم است.


پرسشی رایج: چه فرقی هست بین «است» و «هست»؟
همین را می‌شود یک‌ جور دیگر گفت: چه فرقی است بین «است» و «هست»؟

«است» برای وصل‌کردن دو چیز به‌ همدیگر است:

هوا سرد است.

ما فقط داریم «هوا» را به «سرد» وصل می‌کنیم. فعل خاصی نیست. اتفاقی در عالم نیفتاده است. فقط ربط بین دو چیز است. به اولی (هوا) می‌گویند مسندالیه، به دومی (سرد) می‌گویند مسند. امروزه در زبان‌شناسی به اولی می‌گویند نهاد و دومی را مسند می‌گویند یا کلاً بقیه‌اش را گزاره می‌گویند.

هروقت صفت و موصوفی را، دو تا چیز را، می‌خواهیم به‌ هم وصل کنیم و ربط بدهیم، از «است» استفاده می‌کنیم. به «است» می‌گویند فعل ربطی، فعل اسنادی. این فعل با همهٔ فعل‌های دیگر فرق می‌کند.

این «است» همان است که در انگلیسی می‌گویند is و در فرانسوی est می‌گویند که در تلفظ می‌شود «اِ». خیلی جالب‌تر این است که در عربی اصلاً این فعل را نمی‌آورند: معلمٌ عالمٌ. البته بعضی زبان‌شناس‌های عرب می‌گویند همان تنوینِ ــٌـ دارد کار فعل ربطی را انجام می‌دهد. ولی به هر حال می‌خواهم بگویم خیلی فعل نیست. ما در دستورزبان به آن می‌گوییم فعل؛ ولی عمل خاصی در آن نیست. فقط ربط دو چیز است.

اما «هست» به‌معنی وجودداشتن است، به‌معنی بودن است. زنگ می‌زنم می‌گویم:

ببین در خانه سیب‌زمینی هست؟

و طرف مقابل می‌گوید:

آره، هست.

یعنی وجود دارد. «هست» فعل است. درون‌مایه‌اش خیلی پرتر است تا «است» و لازم هم نیست حتماً مسندالیه و مسند در آن باشد؛ یک چیز باشد، کافی است. سیب‌زمینی هست؛ یعنی سیب‌زمینی وجود دارد.

«هست» یک کاربرد دیگر هم دارد و آن تأکیدِ «است» است یا استِ تأکیدی است. مثلاً می‌گویم:

نور اتاق مناسب هست؛ ولی هنوز دوربین نمی‌تواند تصویر خوبی بگیرد.

در «نور اتاق مناسب است»، این «است» می‌شود فعل ربطی‌اش. اما ما برای تأکید می‌گوییم نور اتاق مناسب «هست». پس یک‌وقتی «هست» را برای «وجودداشتن» به‌کار می‌بریم؛ مثلاً:

مشکلات زیادی «هست» که باید با تلاش و پیگیری آن‌ها را حل کنیم.

یعنی مشکلات زیادی وجود دارد، حاکم است، جاری است، موجود است. یک‌وقت هست که «هست» را برای تأکیدِ «است» به‌کار می‌بریم، آنجا که مسند و مسندالیه هست؛ یعنی جملهٔ ما انگار سه‌جزئی است و باید «است» می‌آمد، اما برای تأکید، «هست» را به‌کار می‌بریم.


تاریخ انتشار در کانال تلگرامی «ویراسـتاران»: ۲۳فروردین۱۳۹۶، اینجا.

 

مقالات پیشنهاد شده

1 دیدگاه. دیدگاه خود را ثبت کنید

  • مشکلات زیادی «هست» که باید با تلاش و پیگیری آن‌ها را حل کنیم. در این جمله هست به معنای وجود داشتن است اما به‌عنوان مثال برای «هست» در معنای «تأکید است»‌ آمده است.

    این متن بسیار بد نوشته شده است.

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پُر کردن این بخش الزامی هست
پُر کردن این بخش الزامی هست
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست
کپی شد