برخی معتقدند کلمهٔ دهشت در عربی فصیح نیامده است. در عربی به‌جای آن دَهَش، به فتح اول و دوم، می‌گویند که در فارسی مستعمل نیست.
پاسخ
در عربی دهشة به همین معنی رایج در فارسی به کار رفته است و باید با آن مانند دیگر واژه‌های عربی موجود در فارسی برخورد کرد (لسان العرب، ذیل «ب‌رق»، القاموس المحيط، ذیل «ب‌رق»؛ Dozy 1881, vol. 1, p. 466: “étonnement, surprise; peur”؛ Wehr 1994, p. 341: “astonishment, amazement”؛ قیم ۱۳۹۳).
1 دیدگاه. دیدگاه خود را ثبت کنید
«دهشة مصدر اصلی دَهِشَ نیست؛ اما مصدر مرّهٔ آن هست. مصدر اصلی دَهِشَ دَهَش است که عرب‌زبانان هم گاهی به‌اشتباه، دهشة را به‌جای آن به‌کار می‌برند؛ مثلاً در مطبوعات، فراوان از «إثارة الدهشة» به‌معنای «ایجاد رعب» استفاده می‌کنند. نیز دهشة را یکی از حالات نفسانی می‌شمرند. دهشة در فرهنگ معاصر عربی‌فارسی هم مثل دهش، به‌معنای حیرت و شگفتی و وحشت، ذکر شده است. استعمال دهشة در جایگاه مصدر اصلی، در بعضی آثار قدیم عرب هم دیده می‌شود. مؤلف قل و لا تقل خطابودن آن را تذکر داده و کاربرد دهشة را تنها به‌عنوان مصدر مرّه، صحیح دانسته است.»