پشتی + بان بگیرید؛ این صد بار

این تجربهٔ من شاید به‌ درد افرادی بخورد که رایانه‌شان فقط یک درایو دارد و حالا به‌دلیل تنبلی یا بلد‌نبودن یا…، رایانه‌شان را پارتیشن‌بندی نکرده‌اند.

عادت کرده‌ام قبل از خاموش‌کردن سیستم، فایلی که در حال کارکردن روی آن هستم، در فلش ذخیره می‌کنم. علت هم این است که اگر دفعهٔ بعد که رایانه را روشن می‌کنم، ویندوزم دلش نخواست بالا بیاید، به دردسر نیفتم.

روی فایلی کار می‌کردم که تقریباً کارش تمام شده و فقط گذاشتن چند کامنت باقی‌مانده بود. با خود گفتم کامنت‌ها را فردا می‌گذارم. فایل را در فلش ذخیره کرده و سیستم را خاموش کردم. فرداصبح حدود سه‌چهار کامنت گذاشته بودم و می‌خواستم تا اینجای کار را ذخیره کنم که ناگهان جناب ورد قاتی فرمود!

آقا، این‌طوری ویرایش نکنید!

پس‌ از‌ اینکه کمی با آن کلنجار رفتم و بالاخره فایل ریکاوری‌شده را تحویل گرفتم، دیدم ایشان بخش‌های زیادی از پانوشت‌ها را قورت داده‌ است! در این فکر که آیا پانوشت‌ها را از فایل اصلی کپی کنم و دوباره آن‌ها را اصلاح کنم یا نه و با توجه به اینکه زمان هم محدود بود، ناگهان یاد فایل داخل فلشم افتادم. فقط باید سه‌چهار تا کامنت را دوباره می‌نوشتم.

خلاصه‌ اینکه فایل ذخیره‌شده به‌ دادم رسید.

تجربه‌ای از: مهسا صابر.