یکی از گواراترین لذّت‌ها، آرایش‌کردن نوشته‌هاست. ویرایش و پیرایش، دو ابزار من برای آرایش نوشته هستند: با ویرایش، زواید را از نوشته می‌زدایم و با پیرایش، آن را به زیور‌ها می‌آرایم. در آخر هم به تماشای دلبری‌اش می‌نشینم!
البته من دانش تخصّصی ویرایش ندارم و صرفاً نوآموزم. باری، کسی در نمایۀ واتس‌اپش نوشته‌بود: « می‌خوای پرواز کنی، باید بی‌خیال چیزایی که وزنتو زیاد می‌کنه بشی…»
دریافتم که این جمله اشکالی ریز دارد: فعل اسنادی «بشی» از مُسند خود یعنی «بی‌خیال» دور افتاده و این دوری، باعث دیریابی معنا می‌شود. پس باید این‌گونه نوشت: «اگه می‌خوای پرواز کنی، باید بی‌خیال چیزایی بشی که وزنتو زیاد می‌کنه…»
از طرفی، این جمله دراز است و کوتاه‌شدنی. صرف واژه‌های کمتر، جمله را زیباتر و رساتر می‌کند. مثلاً: «شرط پرنده‌شدن دل‌کندنه…»
یا
«بار اضافه، پر و بال آدمو می‌بنده…»
علیرضا گلرنگیان، بهمن۱۳۹۹.
alireza_golrangian@vatanmail.ir
1 دیدگاه. دیدگاه خود را ثبت کنید
خیلی خوبه که به این نکات دقت بشه ولی کوتاه کردن جمله طوری که حق مطلب گفته بشه از دست هر کسی برنمیاد?