ناویراسته: به اسراف‌نکردن کاغذ حساس باشیم.
درنگ: به اسراف‌نکردن کاغذ حساس باشیم.
ویراسته: ۱. به اسراف‌کردن کاغذ حساس باشیم. ۲. حساس باشیم که کاغذ اسراف نشود.
گزارش: به امر «عدمی» که نمی‌توان حساس شد! حساسیت به امر عدمی دو حالت دارد:
- یا به خود نیستی باید حساس شویم که چون نیست، نمی‌شود به آن حساس شد.
- یا به چیزهای دیگری که ناشی از آن هستند؛ مثلاً جای خالی‌اش: مدیر به غیبت دانش‌آموزان حساس است. یعنی مدیر دنبال این است که دانش‌آموزان غیبت نکنند. با این فرض، معنای جملۀ بالا برعکس می‌شود!
جملۀ بالا مثل این شعار شهرداری می‌ماند:
عدم پرتاب زباله از پنجره خودرو، نشانه شخصیت شماست.
