خانم نصیری در مطلبی با عنوان «کفش مارک‌دار»، دربارۀ سفارش‌دهنده‌ای گفتند که تاجری سرمایه‌دار بود؛ اما برای پروژۀ فرهنگی، دستش به جیبش نمی‌رفت: کفش مارک‌دار این تجربۀ ایشان، مرا به‌یاد یکی از سفارش‌هایم انداخت: – سلام آقای حیدری‌ثانی. – سلام. سلامت باشید. – خوبید استاد؟ چه خبر؟ – خدا را شکر. سلامتی. – من … … ادامه خواندن آماده‌خواری!