تحبیر و محبر

در روزگاران گذشته، کاتبان نسخه‌های خطی را برای مؤلف می‌خواندند و با نظر او تصحیح و تنقیح می‌كردند كه به این كار «تحبیر» به‌معنی آراستن و نیكوداشتن و به آن فرد مُحَبِّر می‌گفتند.منبع: «ویراسـتاران» virastaran.net گزیده‌ای از: احمد سمیعی گیلانی، نگارش و ویرایش، تهران: سمت، ۱۳۸۹، ص۱۵۱. گزیننده: سوسن پورشهرام. ویراستار: سیدحمید حیدری‌ثانی heydarisani.ir