در اصطلاح، «حشو» بدین معناست:
کلمه یا عبارت زایدی که از جهت معنا، در جمله بدان نیازی نیست و تعادل لفظ و معنا را در جمله به هم می‌ریزد و گاه باعث فساد معنا می‌شود.
انواع حشو
۱. حشو ملیح یعنی افزودن کلمه یا عبارتی که در معنا جمله بدان نیازی نیست؛ ولی اغلب برای آراسته‌ترکردن کلام، آن را در جمله به‌کار می‌برند.
۲. حشو قبیح آوردن حرف، کلمه یا عبارت نابجایی است که زاید بر معناست و گاه باعث فساد و انحراف معنا نیز می‌شود. حشو قبیح یکی از انواع انحراف از زبان معیار محسوب می‌شود و به‌طور جد باید از آن پرهیز کرد.
گزیده‌ای از: ناصر نیکوبخت، مبانی درست‌نویسی زبان فارسی معیار، چ۴، ۱۳۹۳، ص۹۱.
