دومین واژه‌ای که استاد نجفی در غلط ننویسیم آورده‌اند، «آبان / اَبان» است. عین توضیح ایشان چنین است:
آبان / اَبان نام ماه هشتم سال شمسی. معمولاً آبان را اصیل و ابان را نادرست می‌شمارند؛ ولی ابان نیز کم‌وبیش در متون معتبر فارسی به‌کار رفته است و نمی‌توان آن را غلط دانست:
پس از شهریور و مهر و ابان و آذر و دی دانمنبع: «ویراسـتاران» virastaran.net
که بر بهمن جز اسفندارمذ ماهی نیفزایدمنبع: «ویراسـتاران» virastaran.net
(ابونصر فراهی، نقل از لغت‌نامه)منبع: «ویراسـتاران» virastaran.net
اکنون چند پرسش:منبع: «ویراسـتاران» virastaran.net
۱. منظور استاد از «کم‌وبیش» و «متون معتبر فارسی» چیست؟منبع: «ویراسـتاران» virastaran.net
۲. آیا در مثال و نمونهٔ استاد در اینجا، سراینده می‌توانسته کار دیگری بکند؟ بهتر بگویم: آیا سراینده می‌توانسته است «آبان» را به‌جای «ابان» به‌کار ببرد و نبرده است؟منبع: «ویراسـتاران» virastaran.net
۳. برای اثبات درستی کاربرد واژهها، تا چه اندازه می‌توان شعر را ملاک قرار داد؟ این را ازآن‌رو می‌گویم که شاعر، به‌ویژه در شعر سنتی، شعر خود را در قالب‌های خاصی می‌سراید و بسیار پیش می‌آید که «ناچار» است واژهها را بشکند یا تغییر دهد. در نمونه‌ای که استاد آورده‌اند، شاعر همین کار را کرده است.منبع: «ویراسـتاران» virastaran.net
نکته‌ای از: سجاد محمدی، سرویراستار «ویراسـتاران».
