مدت‌ها بود که پرسشی ذهنم را درگیر کرده بود: ویراستار چگونه باید حرفه‌ای شود؟
در نشست سیر مطالعاتی، با مرور فصل اول کتاب مبانی درست‌نویسی زبان معیار، به‌گمانم به پاسخ این پرسش رسیدم که در اینجا، با امید اظهارنظر دوستان، مطرح می‌کنم. در این کتاب، ناصر نیکوبخت گونه‌های زبانی متداول را مطرح کرده و برای هریک، ویژگی‌هایی برشمرده است؛ از جمله:
- زبان معیار که خود بر چند نوع است: علمی، ادبی، رسانه‌ای، اداری؛
- زبان محاوره؛
- زبان لهجه‌ای؛
- زبان گویشی؛
- زبان عامیانه؛
- زبان صنفی؛
- زبان مخفی؛
- زبان وب‌نگاشت.
از آنجا که زمینهٔ کار ویراستار اغلب زبان معیار است، ویراستاری حرفه‌ای است که تشخیص دهد متن پیشِ رو ادبی است یا اداری یا علمی یا… . سپس با توجه به ویژگی‌های آن زبان، به‌گونه‌ای متن را بپیراید که ویژگی‌های خاص آن متن خاص حفظ شود یا اگر فاقد آن‌هاست، متن را به آن ویژگی‌ها بیاراید.
حالا پرسش دوم این است که چگونه این نوع ویرایش را بیاموزیم؟! پاسخ شاید این باشد: مطالعه، مطالعه، مطالعه، پرسش، تمرین، بحث با سایر دوستان و… . مطالعه را به‌دلیل اهمیتش سه بار نوشتم. فکر می‌کنم یکی از دلایل پیشرفت کُند در مسیر ویرایش، کم‌بودن مطالعه بوده است. در هر صورت، حرفه‌ای‌شدن زمان می‌برد و پشتکار فراوانی می‌طلبد. نظر شما چیست؟
1 دیدگاه. دیدگاه خود را ثبت کنید
مراحل حرفه‌ای شدن در ویراستاری را استادمان، آقای باغبانی عزیز، بسیار جالب و متفاوت و کامل برشمرده‌اند. حتماً ببینید: محسن باغبانی، مصائب آقای ویراستار، ص۳۰۹: دورهٔ خدمت زیر پرچم برای ویراستاران.